هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
یکی از عوامل محدود کننده در تعیین موقعیت GNSS مسئله ترکیب هندسی ماهواره های مورد ردیابی با ایستگاه استقرار گیرنده می باشد. کمیتی که بتوان با آن اثر ترکیب هندسی را روی دقت تعیین موقعیت محاسبه نمود، معیار DOP است. DOP در واقع بنا به تعریف عبارتست از نسبت بین دقت تعیین موقعیت و دقت اندازه گیری که به‌صورت زیر نمایش داده میشود.
با توجه به رابطه فوق می توان تعاریف خاصی از DOP به‌صورت زیر ارائه داد.
GDOP: دقت هندسی در موقعیت و زمان (X, Y, Z, t)
PDOP: دقت در موقعیت سه بعدی (X, Y, Z)
TDOP: دقت در زمان (t)
HDOP: دقت در موقعیت مسطحاتی (y, x)
VDOP: دقت در موقعیت ارتفاعی (z)
چنانچه تنها چهار ماهواره در نظر گرفته شود، بهترین آرایش هندسی برای تعیین موقعیت، زمانی است که حجم هرم متشکل از ماهواره ها و گیرنده بیشترین مقدار باشد. در این صورت DOP کمترین مقدار و در نتیجه بهترین دقت برای تعیین موقعیت حاصل می شود. نگاره ی زیر دوحالت خوب و بد برای PDOP را نمایش می دهد.
هریک از مشاهدات اساسی GNSS شامل خطاهای مختلفی است که در برآورد دقیق موقعیت گیرنده یاسرعت آن می بایستی حذف یا به حداقل ممکن برسند. عوامل مختلفی از زمان انتشار سیگنال در ماهواره (مانند باقیمانده نیروهای اغتشاشی و ساعت ماهواره) تا زمان دریافت آن در گیرنده (مانند تغییرات مرکز فاز آنتن) بر روی سیگنال های ناوبری ماهواره ای اثر می گذارند که هر یک به عنوان یک منبع خطا شناخته می شود.
رقیق سازی افقی دقت (HDOP) به فرد اجازه میدهد تا با تنظیم تخمین های خطا بر اساس هندسه ماهواره های مورد استفاده، دقت تصحیح موقعیت افقی (طول جغرافیایی) GPS را با دقت بیشتری تخمین بزند. از نظر تئوری، با توجه به HDOP، می‌توان تخمین های خطا را که برای همه تصحیحات، به دست آورد. در اصطلاح ، HDOP یک متغیر اضافی است که به فرد اجازه میدهد تا تخمین‌های دقت کلی را با تخمین‌های دقت شرطی برای مقدار داده شده جایگزین کند.
توزیع ماهواره ها در بالای افق ناظر تأثیر مستقیمی بر کیفیت موقعیت به دست آمده از آنها دارد. دقت موقعیت GPS در معرض پدیده ای هندسی به نام رقیق سازی دقت (DOP) است. این عدد تا حدودی شبیه به طراحی یک شبکه مثلثی است. DOP مربوط به آرایش هندسی موقعیت ماهواره ها نسبت به یکدیگر و گیرنده های GPS است. ضریب DOP پایین دقت بالا تری نسبت به ضریب DOP بالا دارد. به عبارت دیگر، زمانی که ماهواره ها در پیکربندی بهینه قرار دارند ، دقت تعیین موقعیت برای کاربر قابل اعتمادتر است.
به منظور حل همزمان افست ساعت و موقعیت سه بعدی گیرنده، حداقل چهار ماهواره باید بالاتر از ماسک زاویه ی ارتفاعی کاربر در افق دید باشند. در صورتی که همه ی ماهواره ها در یک قسمت از آسمان در کنار هم قرار گیرند، تعیین موقعیت با عدم قطعیت غیرقابل قبولی همراه خواهد بود و DOP بالا خواهد رفت و در نتیجه دقت کاهش پیدا میکند. به عبارت دیگر، DOP بالا، مانند یک هشدار است و به کاربر این هشدار را میدهد که مختصات حل شده نسبت به مختصات واقعی اختلاف زیادی دارد و قابل اعتماد نیست.
از آنجایی که موقعیت گیرنده از سه مولفه تشکیل شده است، چندین فاکتور DOP برای ارزیابی عدم قطعیت در موقعیت محاسبه شده استفاده می شود. به عنوان مثال، دقت افقی (HDOP) و دقت عمودی (VDOP) وجود دارد که عدم قطعیت برای موقعیت یابی به ترتیب در مولفه ی افقی و عمودی آن جدا شده است. هنگامی که هر دو مؤلفه افقی و عمودی با هم ترکیب می شوند، عدم قطعیت موقعیت های سه بعدی (PDOP) محاسبه می شود. همچنین دقت زمانی (TDOP) نیز نشان دهنده عدم قطعیت ساعت است. دقت هندسی (GDOP) نیز وجود دارد که ترکیبی از همه موارد فوق است. و در نهایت، دقت نسبی (RDOP) وجود دارد که شامل تعداد گیرنده‌ها، تعداد ماهواره‌هایی که می‌توانند به آن ها متصل شوند، تعداد جلسات برداشت و مشاهده، و همچنین هندسه ی پیکربندی ماهواره ها را شامل میشود.
PDOP رایج ترین ضریب دقت است که دقت افقی و عمودی را ترکیب می کند. بنابراین هر چه هندسه ماهواره ها بهتر باشد، تلاقی ماهواره ها بهتر است و در نتیجه Dop کمتر خواهد بود و موقعیت به دست آمده با دقت بالا تری محاسبه می شود. اندازه ضریب DOP با حجم چهار وجهی تشکیل شده توسط موقعیت ماهواره ها و موقعیت گیرنده نسبت معکوس دارد. هر چه حجم هرم مشخص شده توسط ماهواره ها و گیرنده بیشتر باشد، DOP کمتر است. یک آرایش ایده آل از چهار ماهواره به گونه اب است که یکی مستقیماً بالای گیرنده و بقیه 120 درجه از یکدیگر در آزیموت نزدیک به افق واقع شده باشند. با این توزیع، DOP تقریباً 1 خواهد بود، که کمترین مقدار ممکن است. در عمل. زاویه ارتفاعی (cut off angle) در محاسبه ی مقدار DOP نقش مهمی را ایفا می کند. اگر چهار ماهواره داشتید و سه تای آنها در افق و یکی مستقیماً بالای سر قرار داشت، این مقدار DOP بسیار کم خواهد بود. کاربران اکثر گیرنده های GPS می‌توانند یک ماسک PDOP تنظیم کنند تا تضمین کند که اگر PDOP بالاتر از مقدار تنظیم شده باشد، داده ها ثبت نمی‌شوند. یک ماسک PDOP معمولی 6 است. با افزایش PDOP، دقت تعیین موقعیت کاهش می بابد و با کاهش آن، دقت تعیین موقعیت افزایش پیدا میکند.
